Skrivagnerezed 3

Ar stlejer-rouedoù

E oad? E anv? Morse emichañs, ar c'hoshañ bev n'en doa klevet kaoz eus mare ganedigezh Jos Trichien. Hag abaoe ma 'm eus-me soñj eo bet atav heñvel; oad ebet ne veze graet dezhañ. Ur c'haezh den treut e-giz un askell-groc'hen. Ha kreñv, ken kreñv! Gwisket hañv-goañv gant dilhad lien dislivet ha gleb peurliesañ. Ur mell boned-sigovi ront war e glopenn moal. Ar gasketenn-se, intret gant druzoni ar c'hroc'hen noazh, ho pije graet ganti ur mell kaoteriad soubenn druz! Sur a-walc'h ar boned a oa ken kozh ha Jos e-unan.

Va amzer bugel, goude ar skol, am eus tremenet eus aod Porzh Laouen betek ar c'hal ront. Hor buhez-ni, bugale ar vartoloded, oa sichennet war vaneadeg ar bagoù. E ti lod eus an dud ne veze debret ar pred bras nemet gant distro an tadoù. Ar vugale a veve a vandennadoù hag a heulie Jos Trichien eus ur penn d'ar penn all d'ar porzh. Rak aze oa e ved da Jos.

Piv oa Jos Trichien? Ur “paour-kaezh-siwazh”, ganet gwan a spered, dic'hallus dezhañ gounit e vara war ur vag evel e genseurted. Er mare ma vevomp bremañ, diouzhtu evel-just, e vije bet kavet plas dezhañ. Bac'het, dastumet e ti ar re sod prim-ha-prim.

Frañseza Kervendal

Marcelle Stephan (Douarnenez 1915 - Ploare 2001)

(Tennet eus al levr danevelloù “Un aod... ur galon”, Hor Yezh 1987)