War e bouezig e ya Youenn gant e vuhez ’kostez Landerne. Ur vicher vat, daou vab, un toullad mignoned. Ha setu eñ, un deiz, e-tal « ar vaouez az poa klevet er radio an deiz all... Ya. Hep mar na marteze... Ha tamm-ha-tamm, hep gouzout dit zoken, e teu he mouezh strobinellus da sorsañ ac’hanout... »
Setu tapet Youenn er griped hag eñ prest da redek, da lammat, da nijal, da neuial, da hunvreal war-lerc’h Monn-Seu, Montse pe me ’oar-me !
Konter an istor karantez-mañ, hag eñ tost ouzh al lenner, a gas ac’hanomp war roudoù kalonoù kizidik, bliv ha denel ken-ken.