Harpet ouzh riblenn ar prenestr emañ Trifin oc’h arvestiñ ouzh an tolead. Plijet eo gant ar gêr vras o lugerniñ, o sourral, o vevañ dirak he daoulagad.
Trifin fri pik, Trifin fri hir he deus graet hent, hi merc’hig ar c’higer.
Tregerniñ a ra bepred koun Lucia di Lammermoor en he spered. Daoust hag an opera italian-se eo en doa un deiz tapet krog e red he buhez ?